17 września 1987 roku rozpoczęła się nowa era dla nowojorczyków z niepełnosprawnością rozwojową, kiedy gubernator Mario M. Cuomo ogłosił, że szkoła stanowa Willowbrook na Staten Island jest „oficjalnie i na zawsze zamknięta”.

Zamknięcie nastąpiło po latach publicznego oburzenia na opłakane warunki w Willowbrook i traktowanie ludzi, którzy tam mieszkali.

Wszystko przyszło do głowy w 1972 roku, kiedy dziennikarz telewizyjny Geraldo Rivera ujawnił historie zaniedbań i nadużyć mających miejsce za drzwiami Willowbrook, aby cały naród i świat mógł je oglądać z przerażeniem.

To na zawsze zmieniło sposób, w jaki społeczeństwo postrzegało osoby z niepełnosprawnością rozwojową i zapoczątkowało ruch w Nowym Jorku i całym kraju na rzecz reformy systemów świadczenia usług i uznania niezbywalnych praw obywatelskich osób z niepełnosprawnością rozwojową.

To również wywołało pozew przez tych, którzy mieszkali w Willowbrook i ich rodziny.

W tym samym roku w sądzie okręgowym Stanów Zjednoczonych rozpoczęło się postępowanie w sprawie naprawienia niedopuszczalnych warunków w Willowbrook State School. Do maja 1972 r. dekret o zgodzie Willowbrook wszedł w życie w imieniu mieszkańców Willowbrook i ich rodzin, zwanych „członkami klasy”. 

Ten przełomowy proces stał się symbolem podnoszenia sumienia narodu w celu wspierania integracji społeczności i ustanowienia wysokich standardów humanitarnych warunków dla wszystkich możliwości zamieszkania.

W 1993 roku podpisano Stały Nakaz Willowbrook , który reprezentuje obecny standard usług dla członków klasy.

Ta sekcja Beyond Willowbrook na stronie internetowej OPWDD przedstawia usługi, prawa i ochronę członków klasy Willowbrook oraz zapewnia dostęp do formularzy i materiałów pomocniczych, które mogą Ci pomóc.